Nooit meer zwijgen! Over misbruik

Marianne Kimmel is vroeger zelf misbruikt. Ze heeft geleerd open te spreken over wat er met haar gebeurde en helpt nu lotgenoten met het verwerken van en het praten over hun traumatische ervaringen met misbruik. Ze richtte stichting speak Now op, waarmee ze een veilige plek wil creëren voor mensen om open over hun misbruik te praten.

Jaren lang kon Marianne er niet over praten. Uit schaamte en uit angst voor de reacties uit haar omgeving. Toen ze besloot haar vader te confronteren met het misbruik dat hij haar had aangedaan, verklaarde haar vader haar voor gek en dreigde hij haar aan te klagen voor smaad. De familie eer was groter en belangrijker dan het lot van Marianne. Haar familie geloofde haar niet. Het zou een te groot drama zijn om die realiteit te accepteren, dus koos haar familie ervoor om het shockende verhaal van Marianne in de doofpot te stoppen.

Dit weerhield Marianne Kimmel er niet van om open te spreken over haar misbruik. Ze vertelde het een paar collega’s en mensen die kende. Daar werd ze wel geloofd en de reacties waren nu niet koud en hard, maar liefdevol en hartelijk. Dat inspireerde haar om opener te spreken over de periode dat ze zelf misbruikt werd als meisje. Ze wil nu anderen helpen die hetzelfde hebben meegemaakt. Erover praten is bevrijdend en helend.

Toen Mariannes vader stierf, ging ze niet naar de begrafenis. Het zou te confronterend voor haar geweest zijn om haar moeder, die wel meer wist, maar dat nooit heeft kunnen toelaten en die zelf ook in angst geleefd moet hebben voor haar rigide en dominante man, lovend te horen  spreken over de man die haar jarenlang misbruikt had.

Een keer nam haar vader Marianne mee naar een plek waar meerdere mannen én haar vader haar urenlang misbruikte. Het misbruik was zo heftig dat Marianne buiten bewust zijn raakte. Haar vader reageerde boos, maar ook geschrokken toen ze weer wakker werd. Marianne vertelt er alles over en is open over wat ze heeft meegemaakt. Je hoeft je niet te schamen voor iets dat niet jouw schuld is. Je hoeft niet bang te zijn voor de naam of dat mensen anders naar je kijken. Openstellen en praten, bevrijd je en helpt je helen.